wykwit

wykwit
m налёт

Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. . 1973.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "wykwit" в других словарях:

  • wykwit — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wykwiticie, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co jest oceniane jako najwyższe osiągnięcie w jakiejś działalności, zwłaszcza o charakterze twórczym, artystycznym : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykwit — m IV, D. u, Ms. wykwiticie; lm M. y 1. blm książk. «najwyższy przejaw, najwyższe osiągnięcie twórczości artystycznej» Wspaniały wykwit twórczości literackiej, malarskiej. 2. bot. «Fuligo, śluzowiec żółtej barwy, pospolity na butwiejących… …   Słownik języka polskiego

  • gniłek — m III, D. gniłekłka, N. gniłekłkiem; lm M. gniłekłki bot. «Fuligo, śluzowiec żółtej barwy, pospolity na butwiejących resztkach roślinnych, na mchach, na drewnie i korze drzew; wykwit» …   Słownik języka polskiego

  • grudka — ż III, CMs. grudkadce; lm D. grudkadek 1. «bryłka, mały kawałek czegoś» Grudka błota, śniegu, ziemi. Grudka soli. 2. med. «wystający wykwit skórny, o dość wyraźnej spoistości, umiejscowiony w naskórku lub skórze właściwej» …   Słownik języka polskiego

  • guzek — m III, D. guzekzka, N. guzekzkiem; lm M. guzekzki 1. «mały guz, wypukłość pochodzenia naturalnego występująca na powierzchni czegoś; bąbel, gruzełek» Tworzywo pokryte guzkami. 2. med. «wykwit skórny uwypuklony ponad powierzchnię skóry, powstający …   Słownik języka polskiego

  • krosta — ż IV, CMs. kroście; lm D. krost 1. «wykwit skórny w postaci pęcherzyka wypełnionego wydzieliną surowiczą lub surowiczo ropną, np. przy ospie» Swędzące, bolesne krosty. Dzieci były całe w krostach. ∆ Czarna krosta a) med. → dżuma b) wet.… …   Słownik języka polskiego

  • liszaj — m I, D. a; lm M. e, D. ów a. liszajai «swędzący wykwit skórny powstały wskutek zmian chorobowych» Ręce pokryte liszajami. Mieć liszaj na twarzy. ∆ med. Liszaj czerwony płaski «przewlekłe schorzenie skóry o nie wyjaśnionych przyczynach (zatrucia,… …   Słownik języka polskiego

  • pryszcz — m II, D. a; lm M. e, D. y «wykwit skórny, w postaci pęcherzyka, wypełnionego płynem surowiczym lub surowiczo ropnym, powstający zwykle z gruczołów łojowych» Cała twarz pokryta, obsypana pryszczami …   Słownik języka polskiego

  • guzek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. guzekzka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mały guz (w zn. 1. lub 4.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nabić sobie guzek. Wyczuła palcami drobny guzek w okolicy sutka. {{/stl 10}}{{stl 20}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyprysk — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} wykwit skórny; pryszcz, krosta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypryski na twarzy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyprysk II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»